Wykonywanie zawodu weterynarza K 50/01
Data: 18 III 2003 godz.: 0.00
18 marca 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone wnioski Krajowej Rady Lekarsko - Weterynaryjnej dotyczące zgodności z Konstytucją i umowami międzynarodowymi przepisów znowelizowanej ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia.
Trybunał orzekł, że art. 1 ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, oraz wydane na jego mocy rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie czynności z zakresu zadań lekarza weterynarii wykonywanych przez osoby nieposiadające tytułu lekarza weterynarii oraz kwalifikacji tych osób są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Jednocześnie TK odroczył utratę mocy obowiązującej tych przepisów do 18 marca 2004 r.
Trybunał Konstytucyjny uznał, iż obecne brzmienie delegacji ustawowej, zawarte w art. 1 ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 92 ust. 1 Konstytucji. Zdaniem TK zawarte w zaskarżonym przepisie upoważnienie zostało wydane w sposób pozostawiający ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa całkowitą swobodę kształtowania materii ustawowej. W art. 1 przywołanej powyżej ustawy brak jakichkolwiek wskazań, co do treści aktu wykonawczego, który miałby zostać wydany na jej podstawie. Trybunał uznał również, że w całej ustawie brak jest jakichkolwiek przesłanek umożliwiających zrekonstruowanie treści tych wytycznych. Stwierdzenie niezgodności art. 1 zaskarżonej ustawy z Konstytucją, przesądziło o uznaniu za niekonstytucyjne rozporządzenia wydanego na mocy tego przepisu.
W tej sytuacji Trybunał uznał za zbędne orzekanie, czy art. 1 ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych oraz wydane na jego mocy rozporządzenie są sprzeczne z pozostałymi przywołanymi przez skarżącego wzorcami konstytucyjnymi. W związku z tym TK postanowił umorzyć postępowanie w zakresie dotyczącym badania zgodności zaskarżonych przepisów z art. 17 ust. 1, art. 68 i art. 76 Konstytucji oraz z art. 3 w związku z art. 4 Konwencji Międzynarodowej o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych.
Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Bohdan Zdziennicki, a sprawozdawcą był Sędzia TK Jerzy Ciemniewski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.