Uprawnienia działaczy związkowych P 7/02
Data: 7 IV 2003 godz.: 0.00
7 kwietnia 2003 r. o godz. 11:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Sądu Rejonowego w Gdańsku w sprawie konstytucyjności art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, dotyczącego nałożonego na pracodawcę obowiązku uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem będącym członkiem zarządu lub komisji rewizyjnej tej organizacji.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 32 ust. 1 ustawy z 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych w brzemieniu obowiązującym do 30 czerwca 2003 roku, w zakresie w jakim obejmuje ochronę członków komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej jest niezgodny z art. 32 Konstytucji RP.
Trybunał uznał, że ochrona działaczy związków zawodowych jest znacznie szersza niż pozostałych pracowników. Celem takiego zróżnicowania sytuacji podmiotów podobnych jest umożliwienie działaczom związkowym swobodnego działania w ramach swojej organizacji. TK dostrzegając zróżnicowanie między podmiotami, stwierdził że jest ono podyktowane względami opisanymi w art. 59 Konstytucji, który zapewnia swobodę działania związków zawodowych. Zróżnicowanie sytuacji prawnej podmiotów jest uzasadnione celami, którym ma służyć.
Trybunał wskazał, iż kompetencje komisji rewizyjnej obejmują jedynie czynności kontrolne mające charakter działań wewnętrznych. Nie obejmują one natomiast kontaktów zewnętrznych, a zatem nie są źródłem potencjalnych konfliktów z pracodawcą. Sytuacja członka komisji rewizyjnej nie różni się więc w istocie od pozycji innych pracowników. Rażące zróżnicowanie sytuacji podmiotów podobnych - wynikające z art. 32 ust 1 zaskarżonej ustawy - nie jest więc uzasadnione. Zróżnicowanie, którego źródłem jest art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych w zakresie w jakim obejmuje ochronę członków komisji rewizyjnej nie znajduje też oparcia w zasadzie sprawiedliwości społecznej, pozostającej w ścisłym związku z zasadą równości.
Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Marian Zdyb, a sprawozdawcą był Sędzia TK Jerzy Ciemniewski.
Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.