Wyrok Drukuj

Przymus bezpośredni z użyciem innych urządzeń technicznych, zasady vacatio legis i retro non agit. Kp 1/13

Sygn. akt Kp 1/13

W Y R O K
w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Warszawa, dnia 24 lipca 2013 r.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Stanisław Biernat - przewodniczący
Zbigniew Cieślak 
Maria Gintowt-Jankowicz
Mirosław Granat 
Wojciech Hermeliński - sprawozdawca 
Leon Kieres
Marek Kotlinowski 
Teresa Liszcz
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Piotr Tuleja 
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz 
Andrzej Wróbel
Marek Zubik,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 24 lipca 2013 r., wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej złożonego w trybie art. 122 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności:

1) art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w części dotyczącej art. 42 ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356), w zakresie, w jakim umożliwia stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia z użyciem "albo innych urządzeń technicznych", z art. 2 oraz z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

2) art. 5 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim narusza nakaz odpowiedniej vacatio legis oraz zasadę niedziałania prawa wstecz, z art. 2 Konstytucji,

o r z e k a:

I

1. Art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w części dotyczącej art. 42 ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356), w zakresie, w jakim umożliwia stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia z użyciem "innych urządzeń technicznych", jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i z zasadą poprawnej legislacji wywodzoną z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 5 ustawy z 4 stycznia 2013 r. powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.

II

Przepisy wskazane w części I nie są nierozerwalnie związane z całą ustawą.