Wyrok Drukuj

Osiedlanie się cudzoziemców K 39/01

Sygn. akt K 39/01

W Y R O K

w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Warszawa, dnia 19 maja 2003 r.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Ewa Łętowska - przewodniczący

Marian Grzybowski

Wiesław Johann

Marek Mazurkiewicz - sprawozdawca

Mirosław Wyrzykowski,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 19 maja 2003 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności:

1) art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 ze zm.) w brzmieniu określonym ustawą z dnia 11 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 42, poz. 475) w zakresie, w jakim przepis ten różnicuje czas przebywania cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do ubiegania się o zezwolenie na osiedlenie, z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji,

2) art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim przepisy te określają nowe, mniej korzystne w stosunku do ustawy przed nowelizacją, warunki niezbędne dla otrzymania zezwolenia na osiedlenie się, bez ustanowienia w tym zakresie przepisów przejściowych, z konstytucyjną zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, tj. z art. 2 Konstytucji,

3) art. 24a ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przepis ten różnicuje cudzoziemców i obywateli polskich, współmałżonków cudzoziemców w zakresie uprawnienia do składania wniosku o osiedlenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej współmałżonka cudzoziemca, z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji,

o r z e k a:

I

1. Art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2001 r. Nr 127, poz. 1400 oraz z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 89, poz. 804) w zakresie, w jakim przepis ten różnicuje czas przebywania cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uprawniający do ubiegania się o zezwolenie na osiedlenie nie jest niezgodny z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim przepisy te określają nowe, mniej korzystne w stosunku do ustawy przed nowelizacją warunki niezbędne dla otrzymania zezwolenia na osiedlenie się nie jest niezgodny z zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, tj. z art. 2 Konstytucji.

3. Art. 24a ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przepis ten pozbawia obywateli polskich uprawnienia do składania w tym trybie wniosku o połączenie ich z członkami rodziny - cudzoziemcami, jest niezgodny z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji.

II

Art. 24a ust. 1 ustawy powołanej w punkcie I.3, w zakresie zaskarżenia, traci moc z dniem 31 grudnia 2003 r.