Ustawa o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP SK 11/17
Podmiot inicjujący postępowanie: W.S., S.S.,D.S.-R., D.S.-.G., M.S.
Skarga konstytucyjna o stwierdzenie niezgodności:
art. 2 przed wyliczeniem, art. 2 pkt 1, art. 2 pkt 2, art. 3 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 2, art. 5 ust. 3 pkt 1 i 2, art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP w brzmieniu nadanym art. 1 ustawy o zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP
z Konstytucją RP w zakresie, w jakim pozbawiają one prawa do rekompensaty za nieruchomości będące własnością spółek akcyjnych mających siedzibę na byłym terytorium RP osób, które posiadały akcje w tych spółkach i które były w dniu 1 września 1939 r. obywatelami polskimi i miały miejsce zamieszkania na byłym terytorium RP oraz opuściły terytorium RP z przyczyn, o których mowa w art. 1 ustawy lub z tych przyczyn nie mogły na nie powrócić oraz posiadają obecnie obywatelstwo polskie, a także spadkobierców tych osób.
W ocenie skarżących, przepisy te pozostają niezgodne z następującymi wzorcami konstytucyjnymi:
1. art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w związku z art. 31 ust. 3 - poprzez pozbawienie skarżących prawa majątkowego w postaci prawa do rekompensaty oraz ukształtowanie tego prawa w sposób prowadzący do nierównego traktowania osób znajdujących się w takiej samej sytuacji faktycznej.
2. art. 2 Konstytucji - poprzez naruszenie zasady sprawiedliwości społecznej, które polega na odmowie wbrew zasadzie solidarności społecznej przyznania skarżącym rekompensaty za pozostawienie nieruchomości poza granicami państwa polskiego oraz na ich niesprawiedliwym potraktowaniu w stosunku do pozostałej części Zabużan, którym rekompensatę taką przyznano, pomimo faktu, że skarżący znajdują się w tożsamej sytuacji życiowej z osobami uprawnionymi do jej otrzymania, a także poprzez naruszenie zasady określoności przepisów prawa, które to naruszenie polega na wprowadzeniu warunku, który wywołuje nieokreślone w sposób ścisły zawężenie kręgu przypadków uzasadniających przyznanie prawa do otrzymania rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami państwa polskiego, w taki sposób, że niejednoznacznym jest, czy uprawnienie takie przysługuje osobom, które pozostawiły nieruchomości należące formalnie do spółek kapitałowych oraz czy osiągnięcie takiego skutku można przypisać rzeczywistym intencjom ustawodawcy.