Dopuszczalność ponownego orzekania przez tego samego sędziego w sprawie o bezczynność organu w składzie trzech sędziów, po uchyleniu przez NSA postanowienia o umorzeniu postępowania SK 85/23
Podmiot inicjujący postępowanie: T. K.
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodnośi:
1) art. 197 § 2 w związku z art. 185 § 2 w związku z art. 18 § 1 pkt 6 i art. 19, art. 183 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) „w zakresie, w jakim pomija jako podstawę wyłączenia sędziego od udziału w orzekaniu postępowaniu sądowoadministracyjnym toczącym się po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego o umorzeniu postępowania, tj. kończące to postępowanie, jego wcześniejszy udział w orzekaniu w sprawie zakończonej wydaniem tego postanowienia w nieprawidłowej obsadzie Sądu”, z:
- art. 2, art. 45 ust. 1 i art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
- art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r. zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61. poz. 284);
2) art. 161 § 1 pkt 3, art. 149 § 1 pkt 1 w związku z art. 3 § 1 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi „w zakresie, w jakim po wniesieniu skargi na bezczynność organu na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w dacie rozpoznania skargi organ nie pozostawał już bezczynny pomija, iż wydanie aktu przez organ, co do których pozostawał w bezczynności, nie skutkuje umorzeniem postępowania co do zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu, i brakiem stwierdzenia na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, że organ dopuścił się bezczynności, brakiem stwierdzenia na podstawie art. 149 § la ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, czy bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, brakiem orzeczenia na podstawie art. 149 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznaniu od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a dopuszcza oddalenie skargi na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi”, z:
- art. 2, art. 7, art. 31 ust. 3, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 1-3, art. 64 ust. 1 i 2 art. 78 Konstytucji;
3) art. 190 w związku z art. 185 § 2 ustawy — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi „w zakresie, w jakim nie przewiduje sankcji za naruszenie przez Sąd, któremu sprawa została przekazana po uchyleniu postanowienia, związania wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny”, z:
- art. 2, art. 7, art. 45 ust. 1, art. 175 ust. 1, art. 184 Konstytucji.