Komunikat po Drukuj

Samorząd terytorialny - zasada kadencyjności K 41/04

Przepisy zakazujące łączenia funkcji publicznych z działalnością gospodarczą są zgodne z konstytucją.

28 czerwca o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rady Miejskiej w Zamościu dotyczący zaostrzenia przepisów zakazujących łączenia funkcji publicznych z działalnością gospodarczą.

Trybunał orzekł, że art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych w części, w jakiej wprowadza art. 24f ust. 1a do ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie jest zgodny z art. 169 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał stwierdził także, że art. 9 ustawy z 23 listopada 2002 r. powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 169 ust. 2 Konstytucji.
Ponadto Trybunał postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność orzekania.

Trybunał Konstytucyjny nie podzielił poglądu Rady Miejskiej, że dopiero kwestionowane przepisy spowodowały, iż zakaz prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego objął także tych radnych, którzy weszli we władanie mieniem przed uzyskaniem mandatu. Przepis ten brzmiał i brzmi następująco: Radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem, czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Zakaz ten obowiązuje już od 1 stycznia 1998 r. i od tamtej pory nie uległ zmianie. Nie zmieniły go także kwestionowane przez Radę przepisy. Został on wprowadzony w trakcie trwania kadencji radnych w latach 1994 - 1998 r. i miał mieć zastosowanie do radnych rad gmin kadencji następujących po kadencji, w czasie której niniejsza ustawa weszła w życie. Do następnej kadencji należy już niewątpliwie kadencja 1998 - 2002. Trybunał zauważył także, że zaskarżone unormowanie jest o wiele bardziej korzystne dla tych radnych, którzy mimo złożenia ślubowania nie zaprzestali prowadzonej uprzednio działalności gospodarczej, z tego względu, że prowadzili ją przed rozpoczęciem wykonywania mandatu, choć o zakazie powinni byli już wiedzieć. Unormowanie to wprowadziło bowiem dla nich właściwy okres dostosowawczy. Jeszcze korzystniejsze rozwiązanie wprowadzają zaskarżone przepisy dla radnych wybranych w wyborach w 2002 r. Radni, mimo niezaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia ślubowania, mieli jeszcze szansę dalszego sprawowania funkcji radnego pod warunkiem dochowania terminu trzech miesięcy od daty wejścia w życie ustawy zmieniającej. Tak więc zaskoczenie na jakie powołuje się Rada dotyczyć może jedynie skrócenia czasu reagowania na niezaprzestanie przez radnych zakazanej działalności gospodarczej. Sam obowiązek stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego istniał od dawna i miał bezwzględny charakter.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Jerzy Ciemniewski a sprawozdawcą była sędzia TK Teresa Dębowska-Romanowska .

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.