Postępowanie przed sądami administracyjnymi; odrzucenie skargi kasacyjnej; prawo do sądu; dwuinstancyjność postępowania. SK 22/11
8 kwietnia 2014 r. o godz. 11.30 Trybunał Konstytucyjny ogłosi wyrok w sprawie skargi konstytucyjnej spółki jawnej dotyczący postępowania przed sądami administracyjnymi i odrzucenia skargi kasacyjnej bez wezwania do usunięcia braków.
Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym oraz § 48 Uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2006 r. w sprawie Regulaminu Trybunału Konstytucyjnego, ogłosi wyrok w sprawie zgodności:
1) art. 178 w związku z art. 180 w związku z art. 176 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie - bez wezwania do usunięcia braków - skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 176 ww. ustawy z art. 45 ust. 1, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 konstytucji,
2) art. 178 w związku z art. 180 w związku z art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie - bez wezwania do usunięcia braków - skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z art. 45 ust. 1 w związku z rat. 31 ust. 3 i art. 2 konstytucji.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną spółki jawnej z uwagi na niespełnienie przez nią wymagań szczególnych, o których mówi art. 176 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.). Chodziło o niezamieszczenie w petitum skargi kasacyjnej wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia wraz z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany, zgodnie z art. 178 w związku z art. 180 ww. ustawy.
Jak podkreśla skarżąca spółka, na postanowienie NSA o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie przysługuje zażalenie albo skarga kasacyjna (w myśl art. 173 § 1 oraz 194 § 1 p.p.s.a.). Postanowienie to staje się zatem prawomocne z chwilą wydania i nie podlega dalszemu zaskarżeniu. Brak jest także podstaw do wznowienia postępowania w sprawie. Nie zachodzą bowiem przesłanki wymienione w art. 270 i następnym p.p.s.a. Skarżąca spółka podnosi również, iż nie jest możliwe również wystąpienie ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, ponieważ skarga ta co do zasady nie przysługuje od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 285a § 3 p.p.s.a.).
W ocenie skarżącej spółki, postanowienie NSA narusza jej konstytucyjne prawa do rzetelnego rozpoznania sprawy w toku dwuinstancyjnego postępowania sądowego poprzez ukształtowanie nadmiernych i nieuzasadnionych wymogów formalnych zwykłego środka zaskarżenia, utrudniających merytoryczne rozpoznanie sprawy przez sąd II instancji (art. 45 ust. 1 oraz art. 78 konstytucji). Ponadto, zdaniem skarżącej spółki, jej prawo do sądu zostało niewspółmierne ograniczone (art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 konstytucji).
Przewodniczący składu orzekającego: sędzia TK Maria Gintowt – Jankowicz, sprawozdawca: sędzia TK Teresa Liszcz.