Komunikat po Drukuj

Prawo do renty rodzinnej - spełnienie ustawowych warunków do otrzymania emerytury lub renty SK 58/06

Data: 6 III 2008 godz.: 0.00

Niespełnienie wyznaczonych ustawowo wymogów dotyczących ubezpieczenia społecznego uniemożliwia uzyskanie odpowiednich świadczeń.

6 marca 2008 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną Eugenii M. dotyczącą prawa do renty rodzinnej.

W wyroku z 11 marca 2008 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 57 ust. 1 w związku z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest zgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 32 Konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Kwestionowany przepis określa wymogi jakie muszą być spełnione do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy. Jednym z tych wymogów jest okoliczność wystąpienia niezdolności do pracy  w wymienionych w tym przepisie okresach albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Osoba, której  niezdolność  do pracy (lub śmierć) nastąpiła w okresie późniejszym nie spełnia ustawowego warunku. Niespełnienie wyznaczonych ustawowo wymogów dotyczących ubezpieczenia uniemożliwia uzyskanie odpowiednich świadczeń. Takie rozwiązanie stanowi istotę instytucji ubezpieczenia i jest zgodne  z konstytucją. Minimalny okres składkowy i nieskładkowy wymagany do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz moment, z upływem którego takie uprawnienie już nie przysługuje, zostały określone jednakowo dla wszystkich. Konstrukcja skarżonego przepisu nie wprowadza zróżnicowania ponieważ, zarówno osobie, która przepracowała 5 lat, jak i osobie z 22 letnim stażem pracy, jeżeli jej śmierć nastąpiła po upływie 18 miesięcy od ustania okresów wskazanych w ustawie, nie przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy, tym samym nie może zostać przyznana renta rodzinna po zmarłym.

Nie przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy nie wyklucza innych możliwości pomocy ze strony państwa w ramach ubezpieczeń społecznych lub pomocy społecznej (zasiłki, świadczenie specjalne itp.).        

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Zbigniew Cieślak, a sprawozdawcą był sędzia TK Bohdan Zdziennicki.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.