Komunikat po Drukuj

Kara z tytułu nielegalnego przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego P 19/06

Data: 15 I 2007 godz.: 0.00

Uprawnienie organów administracji do wymierzania kary administracyjnej z tytułu nielegalnego przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego mieści się w ramach porządku konstytucyjnego.

15 stycznia 2007 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi dotyczące kary z tytułu nielegalnego przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane w zakresie, w jakim stanowi podstawę nałożenia przez organ nadzoru budowlanego na inwestorów kary pieniężnej z tytułu nielegalnego przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, jest zgodny z art. 10 w związku z art. 2 Konstytucji.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego wprowadzenie do prawa budowlanego sankcji finansowej z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego miało na celu wyeliminowanie patologicznej sytuacji, w której ogromna liczba obiektów budowlanych była od dawna użytkowana, podczas gdy w sensie prawnym nadal pozostawały w trakcie budowy. Przewidziana tą regulacją kara pieniężna za naruszenie norm prawa budowlanego nie jest zatem wyłącznie represją za naruszenie prawa, ale w istocie formą zabezpieczenia przed możliwością wystąpienia negatywnych skutków takiego naruszenia prawa. Trybunał stwierdził, że uprawnienie organów administracji do wymierzania kary administracyjnej mieści się w ramach porządku konstytucyjnego i nie może być postrzegane jako wkraczanie administracji w kompetencje wymiaru sprawiedliwości. Zdaniem Trybunału w przypadku kary za przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego bez zezwolenia rzeczywiście mamy do czynienia z pewnym automatyzmem. Jednak z drugiej strony uniemożliwia to organom administracji uznaniowe kształtowanie sytuacji prawnej podmiotu zagrożonego sankcją.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Marek Mazurkiewicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Jerzy Ciemniewski.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.