Komunikat po Drukuj

Zasady przyznawania dodatku mieszkaniowego K 16/03

Data: 12 VII 2004 godz.: 0.00

12 lipca 2004 r. o godz. 12.30 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie zgodności art. 3 ust. 3 i art. 6 ust. 6 pkt 1 ustawy z 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP.

W wyroku z dnia 21 lipca Trybunał orzekł, że art. 3 ust. 3 i art. 6 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych są zgodne z art. 2 i art. 32 Konstytucji.

Trybunał wskazał, że choć zasiłek pielęgnacyjny i dodatek pielęgnacyjny są świadczeniami podobnymi z uwagi na cel ich przyznawania, to jednak zachodzą pomiędzy nimi zasadnicze różnice. W związku z tym nie jest konieczne jednakowe traktowanie świadczeń przy ustalaniu dochodu dla ustalenia prawa i wysokości dodatku mieszkaniowego.

TK podkreślił, że świadczenia wypłacane są na podstawie odrębnych ustaw, tj. ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych i ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Inne są także źródła ich finansowania. Dodatek pielęgnacyjny finansowany jest z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zaś zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem o charakterze samodzielnym, finansowanym w formie dotacji celowej z budżetu państwa. Ponadto dodatek pielęgnacyjny jest świadczeniem "wypracowanym" przez osobę, która nabyła prawo do emerytury lub renty i przysługuje uprawnionemu z mocy prawa, po zaistnieniu ustawowych przesłanek Zasiłek pielęgnacyjny jest natomiast przyznawany na wniosek uprawnionego, który nie ma ustalonego prawa do emerytury bądź renty.

Wymienione różnice pozwalają ustawodawcy na traktowanie kwoty dodatku pielęgnacyjnego jako przychodu z tytułu emerytury lub renty, natomiast zasiłku pielęgnacyjnego, niepowiązanego z emeryturą bądź rentą, jako świadczenia podlegającego wyłączeniu z dochodu rodzinnego. Uzasadnia to zróżnicowanie obu kategorii uprawnionych przy ustalaniu prawa do dodatku mieszkaniowego.

Rozprawie przewodniczył sędzia TK Adam Jamróz, a sprawozdawcą był sędzia TK Bohdan Zdziennicki.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.