Komunikat po Drukuj

Świadczenia wypadkowe i chorobowe dla pracowników Sił Zbrojnych K 4/02

Data: 16 XII 1972 godz.: 0.00

7 października, 2003 r. o godz. 10:00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie zgodności art. 20 ustawy z 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową z art. 2, art. 32 i art. 77 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 20 ustawy z 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową jest niezgodny z art. 77 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji. W pozostałym zakresie TK postanowił postępowanie umorzyć ze względu na zbędność orzekania. 
Trybunał uznał, że art. 20 zaskarżonej ustawy w znacznej mierze ograniczył konstytucyjnie gwarantowane prawo obywatela do wynagrodzenia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej (art. 77 ust. 1 Konstytucji). TK stwierdził, że ustawodawca zwykły nie może ograniczać zakresu prawa do odszkodowania. Określone w art. 77 Konstytucji prawo do wynagrodzenia szkody zostało bowiem przyznane wszystkim obywatelom i jest ono niezależne od tego, czy wyrządzona szkoda została subiektywnie zawiniona.

Ponadto zaskarżony przepis wprowadza nieuzasadnione zróżnicowanie sytuacji prawnej podmiotów, znajdującym się w podobnym położeniu, co narusza art. 32 ust. 1 Konstytucji. Zdaniem Trybunału, naruszeniem zasady równości wobec prawa jest różne traktowanie żołnierzy, w zależności od tego, jakie było źródło wyrządzonej im szkody.

Rozprawie przewodniczył Sędzia TK Wiesław Johann, a sprawozdawcą był Sędzia TK Janusz Niemcewicz.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.