Dekret PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej. SK 19/13
O zbadanie zgodności:
1) art. 2 ust.l lit e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (zwanym w dalszej części skargi:Dekretem o przeprowadzeniu reformy rolnej lub Dekretem PKWN) rozumiany w ten sposób, że w aktualnym stanie prawnym może stanowić on podstawę do sformułowania żądania przez Skarb Państwa powództwa o uzgodnienie treści księgi wieczystej (art. 10 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) z rzeczywistym stanem prawnym i orzeczenia na podstawie tak sformułowanego żądania prawa własności na rzecz Skarbu Państwa wywodzonego z art.2 ust. l lit e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej - w miejsce prawa własności przysługującego jakiejkolwiek osobie niebędącej państwową osobą prawną wpisaną w Księdze Wieczystej - z art. 2, art.7 Konstytucji RP oraz art. 64 w związku z art. 21 ust. 1 Konstytucji RP, a także art. 1 sporządzonego w Paryżu w dniu 20 marca 1952 roku Protokołu Nr 1 Do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ratyfikowanego przez Polskę w dniu 10 października 1994 roku, do sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku, a następnie zmienionej Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności;
2) § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 roku w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej (zwanym w dalszej części skargi: Rozporządzeniem wykonawczym do dekretu) rozumiany w ten sposób, że po 1958 roku, czyli wejścia w życie ustawy z dnia 12 marca 1958 roku o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego, może w aktualnym stanie prawnym stanowić podstawę do odmowy rozpoznania sprawy przez sąd powszechny o legalności zastosowania przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej w zakresie oceny tego czy dana nieruchomość lub jej część wchodzi w skład nieruchomości ziemskiej, o której mowa w art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej - z art.2, art.7, art. 32, art. 45 ust. l Konstytucji RP w związku z art. 177 Konstytucji RP oraz art. 79 ust. l Konstytucji RP, a także art. 1 sporządzonego w Paryżu w dniu 20 marca 1952 roku Protokołu Nr 1 Do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ratyfikowanego przez Polskę w dniu 10 października 1994 roku , do sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku, a następnie zmienionej Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności;
3) art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece (zwana w dalszej części skargi: ustawą o księgach wieczystych i hipotece) rozumiany w ten sposób, że w aktualnym stanie prawnym może stanowić on podstawę do sformułowania żądania przez Skarb Państwa powództwa o uzgodnienie treści księgi wieczystej (art. 10 ust. l ustawy o księgach wieczystych i hipotece) z rzeczywistym stanem prawnym w zakresie ustalenia prawa własności wywodzonego z przepisu art.2 ust. l lit e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej i orzeczenia na podstawie tak sformułowanego żądania prawa własności na rzecz Skarbu Państwa - w miejsce prawa własności przysługującego jakiejkolwiek osobie niebędącej państwową osobą prawną wpisaną w Księdze Wieczystej - z art. 2, art.7 oraz art. 64 w związku z art.21 ust. 1 Konstytucji RP, art.79 Konstytucji RP, a także art. 1 sporządzonego w Paryżu w dniu 20 marca 1952 roku Protokołu Nr 1 Do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ratyfikowanego przez Polskę w dniu 10 października 1994 roku, do sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku, a następnie zmienionej Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności;
4) art. 2 ust.1 lit e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej rozumiany w ten sposób, że może w aktualnym stanie prawnym stanowić podstawę do sformułowania żądania i wydania na jego podstawie orzeczenia przysądzającego prawo własności na rzecz Skarbu Państwa przeciwko jakiejkolwiek osobie będącej właścicielem nieruchomości jest niezgodny z art. 2, art.7 oraz art. 64 w związku z art.21 ust. 1 Konstytucji RP, a także art. 1 sporządzonego w Paryżu w dniu 20 marca 1952 roku Protokołu Nr 1 Do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ratyfikowanego przez Polskę w dniu 10 października 1994 roku, do sporządzonej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku, a następnie zmienionej Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności;