Zadośćuczynienie za krzywdy i odszkodowanie za szkody na rzecz małżonków, dzieci i rodziców osób pozbawionych życia w związku z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego SK 63/25
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1693, dalej : ustawa lutowa) w zakresie, w jakim „uniemożliwia dochodzenie uzupełniającego odszkodowania za poniesioną szkodę i uzupełniającego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, gdy przemawiają za tym względy słuszności, osobom (lub małżonkom, dzieciom lub rodzicom takich osób), wobec których stwierdzono nieważność orzeczenia albo wydano decyzję o internowaniu w związku z wprowadzeniem w dniu 13 grudnia 1981 r. stanu wojennego, gdy szkoda ta lub krzywda wynikała z wydania lub wykonania orzeczeni [a] lub decyzji, a pierwotnie odszkodowanie lub zadośćuczynienie zostało [przyznane] na innej podstawie niż w wyniku rewizji nadzwyczajnej, kasacji lub wznowienia postępowania”,
z art. 77 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 32 ust. 2 i art. 77 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.