Wynagrodzenia sędziowskie. P 35/12
Czy art. 22 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 roku o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej jest zgodny z:
1) art. 173 i art. 10 ust. 1 Konstytucji RP w związku z art. 178 ust. 2 oraz art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w takim zakresie, w jakim regulacja ta narusza regulacje zawarte w art. 91 § lc ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku -Prawo o ustroju sądów powszechnych, dotyczące sposobu kształtowania wynagrodzeń sędziowskich w sposób niezależny od arbitralnych i oderwanych od aktualnej sytuacji gospodarczej Państwa decyzji politycznych oraz zmienia dotychczasowe zasady wynagradzania sędziów, naruszając zasadę trójpodziału władzy (art. 173 Konstytucji RP) i gwarancje niezawisłości sędziów wyrażające się m.in. w obowiązku Państwa zapewnienia sędziom warunków pracy i wynagrodzenia odpowiadające godności urzędu oraz zakresowi ich obowiązków (art. 178 ust. 2 Konstytucji RP), a nadto powoduje nierówne traktowanie sędziów w porównaniu z innymi osobami zatrudnionymi w sferze budżetowej, skutkując ich dyskryminacją w życiu gospodarczym (art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP),
2) art. 2 Konstytucji RP w związku z art. 178 ust. 2, art. 64 ust. 1 i 3, art. 21 ust. 1 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w takim zakresie, w jakim dokonano tą regulacją naruszenia zasady ochrony praw nabytych i zaufania obywatela do państwa prawa i stanowionego przez nie prawa oraz nie działania prawa wstecz,
3) art. 2 Konstytucji RP w związku z art. 219 ust. 1 i 2, art. 173 Konstytucji RP przez to, że nie zostały spełnione merytoryczne przesłanki do uchwalenia zaskarżonego przepisu, jak również dokonano wyboru nieprawidłowej formy aktu prawnego uznając, że ustawa z dnia 22 grudnia 2011 roku o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej stanowi materię niepodlegającą wymogom szczególnym, jako ustawa związana z budżetem państwa i jako taka może naruszać odrębność władzy sądowniczej,
4) art. 2 Konstytucji RP w związku z art. 88 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz art. 7 Konstytucji RP z powodu nie ustanowienia odpowiedniego vacatio legis oraz procedowania ustawy z naruszeniem trybu ustawodawczego,
5) art. 10 ust. 2, art. 186 ust. 1 i art. 187 ust. 4 Konstytucji RP ponieważ nie zwrócono się o zaopiniowanie skarżonego przepisu do Krajowej Rady Sądownictwa,
6) art. 10 ust. 2 i art. 183 ust. 2 Konstytucji RP ponieważ nie zwrócono się o zaopiniowanie skarżonego przepisu do Sądu Najwyższego,
7) art. 110 ust. 3 i art. 112 Konstytucji RP ponieważ przedmiotowa ustawa nie została przedstawiona Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka Sejmu RP,
8) art. 123 ust. 1 i 2 Konstytucji RP poprzez uchwalenie skarżonej ustawy w trybie pilnym bez nadania statusu pilności ustawie oraz bez merytorycznych podstaw ku temu aby taki tryb stosować do przepisów o charakterze ustrojowym, jakimi są przepisy o wynagrodzeniach sędziów;