Ograniczenie możliwości ubiegania się o zawarcie umowy najmu lokalu z mieszkaniowego zasobu m. st. Warszawy przez osobę bezdomną na podstawie kryterium zamieszkiwania w lokalu w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów SK 88/19
Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w związku z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego w zakresie, w jakim:
"1) definiują status osoby bezdomnej, zakładający, że za bezdomną należy uznać osobę, która nie zamieszkuje w »lokalu« w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, ale zamieszkuje w tzw. pomieszczeniu tymczasowym mimo, że zaspokaja w nim niezbędne dla siebie potrzeby mieszkaniowe,
2) zwalniają organy stosujące te przepisy z obowiązku badania, czy potrzeby mieszkaniowe są w takich pomieszczeniach zaspokajane, a tym samym
3) przypisują osobę bezdomną w zakresie wystąpienia o zawarcie umowy najmu z zasobu mieszkaniowego do organu jednostki samorządu terytorialnego, właściwego z uwagi na »ostatnie miejsce zamieszkania«, przez które należy wyłącznie rozumieć miejsce znajdujące się w lokalu, o którym mowa w ustawie o ochronie praw lokatorów”
z art. 30, art. 75 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.